Ο Υπερβατικός διαλογισμός (Transcendental Meditation) είναι μία μέθοδος διαλογισμού, βασισμένη στην Βεδική παράδοση

Ο Υπερβατικός διαλογισμός (Transcendental Meditation) είναι μία μέθοδος διαλογισμού, βασισμένη στην Βεδική παράδοση.
Δημιουργός της είναι ο Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι.

Στις 29 Ιανουαρίου του 1959, ο Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι έφθασε στο διεθνή αερολιμένα του Σαν Φρανσίσκο. Ήταν η πρώτη επίσκεψή του στις Ηνωμένες Πολιτείες, και η δεύτερη ήπειρος στον Παγκόσμιο ταξίδι του για την διάδοση του Υπερβατικού Διαλογισμού στον κόσμο. Ο Μαχαρίσι έδωσε διαλέξεις σε εκατοντάδες ανθρώπους κατά τη διάρκεια της δίμηνης παραμονής του και πολλοί έμαθαν την τεχνική. Το San Francisco Chronicle κάλυψε μια από τις διαλέξεις του Μαχαρίσι και δημοσίευσε το πρώτο άρθρο σχετικά με τη τεχνική του Υπερβατικού Διαλογισμού στην Αμερική.

Το μήνυμα του Μαχαρίσι ήταν απλό και άμεσο, και είναι το ίδιο σήμερα. Η ζωή είναι ευδαιμονία. Το άτομο γεννιέται για να την απολαύσει. Μέσα στον καθέναν υπάρχει μια απεριόριστη δεξαμενή ενέργειας, νοημοσύνης, και ευτυχίας. Ο Υπερβατικός Διαλογισμός είναι μια απλή, αβίαστη διαδικασία για να έρθει σε επαφή μαζί της. Η τεχνική μπορεί να μαθευτεί εύκολα από τον καθέναν οποιουδήποτε ηλικίας, πολιτισμού, θρησκείας, ή εκπαιδευτικού υποβάθρου.

Σε εκείνες τις πρόωρες ημέρες, δεν υπήρξε κανένας άλλος δάσκαλος της τεχνικής του Υπερβατικού Διαλογισμού, και κανένα κέντρο διαλογισμού. Μετά από το Σαν Φρανσίσκο, ο Μαχαρίσι πέρασε αρκετούς μήνες στο Λος Άντζελες, κατόπιν ταξίδεψε προς τη Νέα Υόρκη. Από τη Νέα Υόρκη, ο Μαχαρίσι πήγε στην Αγγλία, Γερμανία, Ελλάδα, και σε όλο τον κόσμο. Ο Υπερβατικός Διαλογισμός άρχισε απλά και αυξήθηκε σταθερά. Κατόπιν ξαφνικά, με την πρώτη δημοσίευση της επιστημονικής έρευνας για την τεχνική, ο Υπερβατικός Διαλογισμός κέρδισε την παγκόσμια αναγνώριση.

Η πρώτη μελέτη για την τεχνική του Υπερβατικού Διαλογισμού πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες το 1968 από το φυσιολόγο Robert Keith Wallace. Με την διατριβή του, "Τα φυσιολογικά αποτελέσματα του Υπερβατικού Διαλογισμού: Ένα προτεινόμενο 4ο σημαντικό επίπεδο της συνειδητότητας", πήρε τον τίτλο Ph.D, και τα συμπεράσματά του δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Science και Scientific American. Αυτό ενέπνευσε επίσης μια τεράστια άνοδο της έρευνας στα αποτελέσματα του Υπερβατικού Διαλογισμού.

Περισσότεροι από έξι εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως —συμπεριλαμβανομένων περισσότερων του ενός εκατομμυρίου άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες από κάθε επάγγελμα, ηλικία, εκπαιδευτικό υπόβαθρο, και θρησκεία έμαθαν τον Υπερβατικό Διαλογισμό. Η τεχνική έχει μαθευτεί από πάνω από 6.000 ιατρούς στις ΗΠΑ και από δεκάδες χιλιάδες ανώτερους υπάλληλους, διευθυντές, και υπάλληλους μεγάλων εταιριών και μικρών επιχειρήσεων στην ΗΠΑ και σ’ όλο τον κόσμο.


Ο Υπερβατικός Διαλογισμός ασκείται για δεκαπέντε έως είκοσι λεπτά δύο φορές καθημερινά ενώ κάποιος κάθεται άνετα με τα μάτια κλειστά. Κατά τη διάρκεια της πρακτικής, ο Νους και το σώμα κατασταλάζουν για να δοκιμάσουν μια μοναδική κατάσταση ήρεμης εγρήγορσης. Δεδομένου ότι ο Νους έχει την εμπειρία πλήρους σιγής, το σώμα αποκτά βαθιά ξεκούραση. Σε αυτή την πιο πάγια κατάσταση της συνειδητοποίησης του Εαυτού, ο Νους ξεπερνά όλη τη διανοητική δραστηριότητα για να δοκιμάσει την απλούστερη μορφή συνειδητοποίησης, την Υπερβατική Συνείδηση.

Η επιστημονική έρευνα έχει δείξει ότι η εμπειρία της Υπερβατικής Συνείδησης συσχετίζεται με μεγαλύτερη δημιουργικότητα, βελτιωμένη εκμάθηση, υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης, καλύτερους βαθμούς, υψηλότερο ηθικό, αυξανόμενη συνοχή και τάξη στο Νου, και βελτίωση της νευρολογικής λειτουργίας του σώματος. Είναι φυσικός, εύκολος και αβίαστος στην εξάσκηση του, και μπορεί μόνο να διδαχτεί προσωπικά από έναν πτυχιούχο δάσκαλο του Υπερβατικού Διαλογισμού. Ακολουθώντας την Βεδική παράδοση διδασκαλίας η τεχνική δεν μπορεί διδαχτεί από μία βιντεοταινία, μαγνητοταινία, ή βιβλίο.


Η τακτική πρακτική εξάσκηση του Υπερβατικού διαλογισμού, αναφέρουν οι επιστημονικές μελέτες , φέρνει σημαντικά, συσσωρευτικά οφέλη στους τομείς:

* του Νου (Travis, Arenander & DuBois 2004)
* του σώματος (Barnes, Treiber & Νταίηβις 2001)
* στην συμπεριφορά (Barnes, Bauza & Treiber 2003)
* και το περιβάλλον (Hagelin et Al 1999)
wikipedia.org