Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

Αλέξη..αυτοί που οραματίστηκαν χάθηκαν τόσο νέοι.."Εμείς συνεχίζουμε" με χαμένα όνειρα και σκοτωμένη μουσική..


Κι ένα παιδί σα δάκρυ ωραίο, αγγελούδι..






Χρονοδιάγραμμα

Συχνά, θυμάμαι, οι μεγάλοι, όταν ήμουν παιδί, μιλούσαν για
το μέλλον μου. Αυτό γινόταν συνήθως στο τραπέζι. Αλλά εγώ
ούτε τους πρόσεχα, ακούγοντας ένα πουλί έξω στο δέντρο.
Ίσως γι΄ αυτό το μέλλον μου άργησε τόσο πολύ: ήταν τόσο
αναρίθμητα τα πουλιά και τα δέντρα.




ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ

Αλκίνοος Ιωαννίδης

Μια μέρα ήρθε στο χωριό γυναίκα-ταραντούλα
Κι όλοι ετρέξαν να τη δουν.
Άλλος της πέταξε ψωμί κι άλλοι της ρίξαν πέτρα,
Απ' την ασχήμια να σωθούν.

Κι ένα παιδί της χάρισε ένα κόκκινο λουλούδι
Ένα παιδί --
Ένα παιδί της ζήτησε να πει ένα τραγούδι.
Είπε --

Κι είπε - "Ποτέ σου μη τους πεις τι άσχημοι που μοιάζουν
Αυτοί που σε σιχαίνονται μα στέκουν και κοιτάζουν.
Κι είπε - "Ποτέ σου μην κοιτάς τον άλλονε στα μάτια
Γιατί καθρέφτης γίνεσαι κι όλοι σε σπαν κομμάτια."

Μια μέρα ήρθε στο χωριό άγγελος πληγωμένος
Τον φέραν σ' ένα κλουβί,
Και κόβαν εισιτήριο ο κόσμος αγριεμένος.
Την ομορφιά του για να δουν.

Κι ένα παιδί σα δάκρυ ωραίο, αγγελούδι
Ένα παιδί --
Ένα παιδί του ζήτησε να πει ένα τραγούδι.
Ένα παιδί --

Κι είπε - "Αν θέλεις να σωθείς από την ομορφιά σου
Πάρε τσεκούρι και σπαθί και κόψε τα φτερά σου.
Κι είπε - "Ποτέ σου μην κοιτάς τον άλλονε στα μάτια
Γιατί καθρέφτης γίνεσαι κι όλοι σε σπαν κομμάτια."


MIRROR

One day a tarantula-woman came to the village.
And everyone rushed to see her.
Someone threw bread at her, others threw stones
To save themselves form her ugliness.

And a child gave her a red flower as a present
A child,
Asked her to sing a song,
And she said:

She said: "Never tell them how ugly they are
Those who think you are revolting, but who keep on looking at you, anyway.
She said: "Never look at others in the eye
Because you'll turn into a mirror and they'll shatter you."


One day a wounded angel came to the village,
Carried there locked in a cage.
And the wild crowds bought tickets
To glimpse his beauty.

And a child as beautiful as a tear, a cherub,
A child,
Asked him to sing a song,
And he said:

He said: "If you wish to be saved from your beauty,
Take an axe and a sword and sever your wings."
He said: "Never look at others in the eye
Because you'll turn into a mirror and they'll shatter you."




Ο Θεός χρειάζεται τη βοήθειά μας

Κάτωχρος κι εξαντλημένος ο Ιησούς στάθηκε κοντά στον τάφο.
"Λάζαρε, βγες έξω", φώναξε. Όλοι περίμεναν. Κι ο φτωχός
νεκρός, που ένιωσε ότι εδώ στον τάφο του παίζεται η τύχη του
κόσμου, τί να ΄κανε; Η γη είχε χαθεί,
πως θ΄ άφηνε χωρίς ανάσταση έναν ολάκερο ουρανό...



Κι εγώ χρειάζομαι τη βοήθεια του Θεού

- Κύριε, βοήθησέ με, του λέω, χάνομαι.
- Μα αυτή είναι η βοήθειά μου - να χαθείς...

Για να σε ψάχνουν στους αιώνες!


Χρωματίζω πουλιά

Τόσα άστρα και γώ να λιμοκτονώ
χρωματίζω πουλιά, χάρτινα πουλιά
και περιμένω να κελαηδήσουν,
και περιμένω να κελαηδήσουν
γιατί χειμώνιασε

Τόσα άστρα και εγώ να λιμοκτονώ
κάνε λοιπόν κύριε
να ‘χει κανείς ένα φίλο
δος του ένα σκυλί
ή ένα φανάρι του δρόμου
γιατί χειμώνιασε
Τάσου Λειβαδίτη



...αυτοί που οραματίστηκαν χάθηκαν τόσο νέοι..

ζήσαμε με χαμένα όνειρα και σκοτωμένη μουσική…


Όμως απόψε, βιάζομαι απόψε,
να παραμερίσω όλη τη λησμονιά
και στη θέση της ν' ακουμπήσω,
μια μικρή ανεμώνη
Τάσος Λειβαδίτης


2 σχόλια:

mareld είπε...

..κατά τα άλλα συνήθως καίγομαι, έτσι ξεχειμωνιάζω καλύτερα..



Αιχμαλωσία

Παρ’ όλο που σε όλη μου τη ζωή βιαζόμουν, η νύχτα μ’ έβρισκε πάντα απροετοίμαστο ή μάζευα τα φύλλα του φθινοπώρου, έχουν μια μυστηριώδη τύχη που μας ξεπερνά και γενικά τ’ ανθρωπιστικά αισθήματα δε σ’ ανεβάζουν ψηλά, το πολύ να φτάσεις ως τη λαιμητόμο ή έστω ως το παράθυρο μιας γυναίκας με κόκκινα μαλλιά, και λέω κόκκινα γιατί αγαπώ το μέλλον, όπως και τα φαρμακεία τη νύχτα μοιάζουν με φανταστικές εξόδους κι οι ποιητές ονειρεύονται ρωμαϊκές γιορτές ή αρνούνται να πεθάνουν, κατά τα άλλα συνήθως καίγομαι, έτσι ξεχειμωνιάζω καλύτερα ή στα σπίτια που μ’ έδιωχναν άφηνα πάντα πίσω απ’ την πόρτα ένα τσεκούρι.
Aλλά οι καλύτερες στιγμές μου είναι τα βράδια, όταν ανοίγω το παράθυρο κι αφήνω ελεύθερα τα ωραία ωδικά πουλιά που εκγυμνάζω τις ατέλειωτες ώρες της αιχμαλωσίας
Τάσος Λειβαδίτης

kariatida62 είπε...

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΑΦΗΝΩ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ ΜΟΥ ΩΣ ΜΗΤΡΙΚΟ ΧΑΔΙ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΟΥ...