Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Είναι για να μην ξέρεις πια τίποτε. Κι όμως πίσω από τ' αγνοημένο αυτό βουναλάκι υπάρχει ένα συναίσθημα. Δεν έχει δάκρυα ούτε συνείδηση...



V
Την αφρούρητη νυχτιά πήρανε θύμησες
Μαβιές
Κόκκινες
Κίτρινες
Τ' ανοιχτά μπράτσα της γεμίσανε ύπνο
Τα ξεκούραστα μαλλιά της άνεμο
Τα μάτια της σιωπή.




VI
Ανεξιχνίαστη νύχτα πίκρα δίχως άκρη
Βλέφαρο ανύσταχτο
Πριν βρει αναφιλητό καίγεται ο πόνος
Πριν ζυγιαστεί γέρνει ο χαμός
Καρτέρι μελλοθάνατο
Σαν ο συλλογισμός από τον μάταιο μαίανδρο
Στην ποδιά της μοίρας του συντρίβεται.




VII
Το διάδημα του φεγγαριού στο μέτωπο της νύχτας
Όταν μοιράζονται οι σκιές την επιφάνεια.
Της δράσης
Κι ο πόνος μετρημένος από εξασκημένο αυτί
Ακούσιος καταρρέει
Μες στην ιδέα που αχρηστεύεται απ' το μελαγχολικό
Σιωπητήριο.
Ελύτης


13 σχόλια:

mareld είπε...

VI
Ένα ζαρκάδι τρέχει την κορυφογραμμή. Κι εσύ δεν ξέρεις τίποτε
γι' αυτό είναι τόσο καθαρό το διάστημα.
Κι αν μάθεις ποτέ η βροχή που θα σε κατακλύσει λυπητερή θα είναι.
Ελύτης

Thalassenia είπε...

Καλησπέρα τρυφερή και ευαίσθητη mareld
Η ζωή με ό,τι μας δίνει, είναι όμορφη.

Φιλιά θαλασσένια.

mareld είπε...

Θαλασσένια μου..όμορφή μου!!!
Η ζωή.. ας μας δίνει τα άσχημα
με μέτρο..να προλαβαίνουμε να τα αντέχουμε...
Φιλιά!!!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Πόσο χαίρομαι!
Αύριο περισσότερα.

mareld είπε...

Καλώς τον..
και εγώ χαίρομαι..
απλά είπα να σπάσω τη σιωπή..

Αστοριανή είπε...

Μαρέλντ μου, αγαπημένη,
σχεδόν εννέα μήνες απουσίας!!!

Γλυκό καλωσόρισμα η ΡΟΗ...γιορτινή σαν πρώτα, πολύχρωμη σαν τα φύλλα των δέντρων...
Καλώς επέστρεψες, επί τέλους!
Θα τα λέμε,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Είπα να σπάσω την σιωπή!

Είπα να πω μια καλημέρα.
Όπως πριν από καιρό.
Να την αφήσω, να μερέψει το μέσα μου, πως θα πιάσει τόπο.
Δεν θα πέσει έτσι από συνήθεια της καθημερινότητας και του καθωσπρεπεισμού.
Άλλαξαν πολλά.
Άλλαξαν όλα.
Άλλαξα κι εγώ.
Δεν θα ξαναείμαι ποτέ αυτός που ήμουν.
Θ΄ αναρωτιέσαι γιατί δημόσια, σ' ένα σχόλιο εκφράζω τόσο σημαντικές σκέψεις μου.
Απλά, να καταλάβω την αλήθεια της ζωής μου.
Καλημέρα Μαρινέττα μου.

mareld είπε...

Αγαπημένοι μου!!!
Η ζωή μου παίζει πολύ άσχημα παιχνίδια..στιγμές..ώρες..νύχτες ολόκληρες..μήνες..
με γονάτισε και δεν μου πάει..
Θα επανέλθω..
Σας φιλώ!!!

ΥΓ
Αν δεν είχα μαζέψει τόσο Ήλιο
στη ψυχή μου θα είχα καταρρεύσει...

marianaonice είπε...

Ένα ζαρκάδι τρέχει την κορυφογραμμή. Κι εσύ δεν ξέρεις τίποτε
γι' αυτό είναι τόσο καθαρό το διάστημα....

Nαι πίσω από αυτό το βουναλάκι υπάρχει ένα συναίσθημα... κι ας μην έχει δάκρυα ούτε συνείδηση...

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Μια εκπομπή αφιερωμένη στην Marelnt.
Σάββατο 20 Νοεμβρίου 21.00 ώρα Ελλάδος http://www.e-radio.gr/player/player.el.asp?btid=1&sid=867&cid=undefined&rid=undefined&partnerid=undefined&.
Όσα θα ήθελα να σου πω, θα τα ακούσεις με μουσικές και τραγούδια.
Για να γίνει κομμάτια η σιωπή.
Να ανθίσει το χαμόγελο στα χείλη.
Σε περιμένω.

ANAZHTHΣH είπε...

Δεν προλάβαμε καλά - καλά να γνωριστούμε και σ΄έχασα, χαίρομαι που σε ξανασυναντώ.
Αυτά τα περίεργα παιχνίδια της ζωής και η δίκαιη ανυπομονησία των ¨γιατί¨μέχρι να έρθει η απάντηση που θα λευτερώσει...
Καλώς σε ξαναβρήκα κουρασμένη αλλά ανίκητη.

mareld είπε...

Ηλιανθάκι φωτεινό!!!
Να περνάς όμορφα!!!

mareld είπε...

Άκουσε φίλε μου Βαγγέλη..η σιωπή μου η οποία προβλέπεται να συνεχιστεί οφείλεται αποκλειστικά σε σοβαρά οικογενειακά προβλήματα..σε ευχαριστώ για τη τιμή..δυστυχώς αυτό το διάστημα..τη χαρά τη κρατάω σε απόσταση όπως και τους ανθρώπους...εύχομαι κάθε καλό σε σένα και στον Αλέξανδρο!!!