ροή

mareld

Παπαρούνα (Παπάβερ η Ροϊάς - Papaver rhoeas)

Αγγειόσπερμο, δικότυλο, ποώδες φυτό η παπαρούνα ανήκει στην τάξη των Μηκωνωδών (Ranunculales) και στην οικογένεια Μηκωνοειδών (Papaveraceae).

Οι παπαρούνες βρίσκονται στις Εύκρατες και ψυχρές περιοχές της γης. Χαρακτηριστικά τους είναι τα φύλλα τους , που είτε αναπτύσσονται μέσα σε λοβό είτε είναι κομμένα σε διάφορα μέρη, διασκορπισμένα ,η ύπαρξη ενός γαλακτικού υγρού στο βλαστό , καθώς και τα μεγάλα τους άνθη που φύονται μεμονωμένα σε μίσχους άφυλλους ή σε φυλλώδης βλαστούς.

Ο καρπός της παπαρούνας είναι πολύσπερμη κάψα.

Υπάρχουν πολλά είδη παπαρούνας (100 περίπου) που είτε είναι αυτοφυή λουλούδια των αγρών είτε καλλιεργούνται.

Το πιο σημαντικό είδος του γένους είναι η Μήκων η υπνοφόρος γνωστή με τις ονομασίες παπαρούνα και αφιόνι. Είναι ιθαγενές της Ελλάδας, ετήσιο φυτό που ανθίζει την άνοιξη. Τα φύλλα της είναι οδοντωτά ασημοπράσινα και τα άνθη της είναι πλατιά κυανοπορφυρά. Το φυτό καλλιεργείται για τους καρπούς του που από το χυμό τους λαμβάνεται το όπιο και για τα σπόρια του, που δεν έχουν υπνωτικές ιδιότητες, και χρησιμοποιούνται σαν μπαχαρικό και ζωοτροφή. Αυτό το είδος παπαρούνας είναι γνωστό από την αρχαιότητα και τα σπόρια της τα χρησιμοποιούσαν σαν μπαχαρικό από τα αρχαία χρόνια. Τέτοια σπόρια βρέθηκαν σε ανασκαφές που έγιναν σε παραλίμνιους οικισμούς στην Ελβετία.

Άλλες ποικιλίες καλλιεργούνται για τα πολύχρωμα άνθη τους και είναι καλλωπιστικά φυτά σε κήπους και πάρκα.

Πάντως το πιο γνωστό είδος στην Ελλάδα είναι η κοινή παπαρούνα των αγρών, επιστημονική ονομασία παπαρούνα rhoeas ,μικρό λουλούδι, με κόκκινα άνθη ,μαύρα στη βάση τους, που ανθίζουν την άνοιξη, δίνοντας μαζί με τις μαργαρίτες ένα χαρακτηριστικό χρώμα στην Ελληνική ύπαιθρο.
el.wikipedia.org

Παπαρούνα (Παπάβερ η Ροϊάς - Papaver rhoeas)

Ανήκει στην οικογένεια Παπαβερίδες (Papaveraceae) και περιλαμβάνει πολυάριθμα είδη (υπάρχουν δέκα ποικιλίες παπαρούνας στην Ελλάδα). Πιο διαδεδομένη είναι η Μήκων η Ροιάς, η κόκκινη παπαρούνα των λιβαδιών, που έχει στεφάνη έντονου κόκκινου χρώματος (σπανιότατα λευκό). Αρκετά συγγενικά είδη αυτοφύονται στην Ελλάδα όπως τα: Π. η Αργεμώνη, Π. το υβρίδιο, Π. η μελανοβαφής, Π. το Άπουλο κλπ. Το είδος Π. η υπνοφόρος σε άλλες χώρες καλλιεργείται για την παραγωγή οπίου. Το όνομά της όπως λέει ο Διοσκουρίδης το πήρε γιατί ρίχνει γρήγορα το άνθος της. Ο Θεόφραστος προσθέτει ότι φυτρώνει ανάμεσα στα κριθάρια σαν παράσιτο.

Η παπαρούνα ήταν ιερό φυτό της θεάς Δήμητρας, καθώς σαν παράσιτο των σιτηρών συμβόλιζε με την παρουσία της τη Δήμητρα, στα ανοιξιάτικα σπαρτά. Απαραίτητη στα Ελευσίνια Μυστήρια όπου οι πομπές στόλιζαν τα αγάλματα της θεάς με άνθη παπαρούνας. Οι αρχαίοι γνώριζαν καλά τις υπνωτικές και ναρκωτικές ιδιότητες του φυτού, καθώς οι γιοι του Άδη ο Ύπνος και ο Θάνατος παριστάνονταν να κρατούν παπαρούνες στα χέρια τους. Είναι προφανής ο συμβολισμός της χρήσης του φυτού καθώς από τον ύπνο που μπορεί να προκαλέσει η κοινή παπαρούνα (Μήκων η Ροιάς Papaver Rhoeas) φθάνουμε στον θάνατο που μπορεί να προκαλέσει η οπιούχος παπαρούνα (Μήκων η υπνοφόρος Papaver somniferum).

Η χριστιανική παράδοση θέλει την παπαρούνα να φυτρώνει κάτω από το σταυρό του Χριστού στο Γολγοθά και να δέχεται τις σταγόνες από το αίμα του Εσταυρωμένου ανάμεσα στα πέταλά της, σταγόνες που της χάρισαν το κατακόκκινο άλικο χρώμα της.

Τα παραπάνω είδη παπαρούνας είναι φυτά μονοετή, με βλαστό ύψους 20 – 50 εκ. συνήθως και φύλλα πτεροσχιδή και οδοντωτά. Έχει άνθη μεγάλα, κόκκινα στα περισσότερα είδη, με ποδίσκο μακρύ, ακόμα και καλλωπιστικές ποικιλίες με κατακόκκινα, πορφυρά, ρόδινα, σομόν, κίτρινα ή λευκά άνθη, ακόμα και καλλωπιστικά υβρίδια. Τα άνθη της βγαίνουν την άνοιξη από τις μασχάλες τον φύλλων, πάνω σε μακριούς, τριχωτούς ποδίσκους και στρέφονται προς τα κάτω, πριν ακόμα ανοίξουν. Όταν ανοίξουν, ορθώνονται. Έχουν δύο τριχωτά σέπαλα, τέσσερα βαθυκόκκινα, αστραφτερά πέταλα, με μαύρη τη βάση τους. Οι στήμονες είναι πολλοί, μικροί, μαύροι. Οι καρποί είναι ατρακτοειδείς κάψες, (λέγονται κωδίες) που με τρύπες,, κοντά στην κορυφή τους, απελευθερώνουν 8-10 σπόρους, με τους οποίους το φυτό πολλαπλασιάζεται.

Η παπαρούνα υπάρχει αυτοφυής σε χέρσα, ηλιόλουστα χωράφια, σε βοσκότοπους, σε παρυφές δρόμων, αλλά και σε καλλιεργημένους αγρούς, όπου θεωρείται ζιζάνιο. Προτιμά υγρά, συνεκτικά εδάφη. Τα φυτά που αυτοφύονται σε καλλιεργούμενους και χέρσους αγρούς, συλλέγονται όταν είναι νεαρά, από το τέλος του φθινοπώρου μέχρι την άνοιξη πριν ανθίσει, βράζονται και προσφέρονται ως σαλάτα, μόνα τους ή μαζί με άλλα χόρτα ή προσθέτονται σε χορτόπιτες, με άλλα μυρωδικά χόρτα, όπως καυκαλήθρες και μυρώνια. Στην αρχαιότητα οι σπόροι της χρησιμοποιούνταν στην παρασκευή ψωμιών τους «μακωνίδες άρτους». Σήμερα σε ορισμένες περιοχές, μαζεύονται οι σπόροι της το καλοκαίρι, που προστίθενται σε ψωμί ή παξιμάδια.

Αν κανείς θελήσει, μπορεί να καλλιεργήσει παπαρούνα σπέρνοντάς την κατά το φθινόπωρο ή αργότερα, σε γραμμές που θα απέχουν μεταξύ τους 20 περίπου εκ. Επειδή ο σπόρος είναι πολύ μικρός δεν χρειάζεται σκέπασμα, η βροχή ή ένα πότισμα με ποτιστήρι θα τον σκεπάσει με αρκετό χώμα.

Η παπαρούνα έχει ιδιότητες κατευναστικές και εφιδρωτικές, γι αυτό και χρησιμοποιήθηκε από παλιά ως φαρμακευτικό φυτό. Η κοινή παπαρούνα περιέχει ένα αλκαλοειδές, τη ροϊαδίνη, που είναι ηρεμιστική. Περιέχει επίσης σίδηρο, μαγγάνιο, κάλιο, ασβέστιο, ανόργανα και οργανικά οξέα. Το έγχυμα των ανθέων της, αλλά και το δραστικότερο σιρόπι τους πίνεται ως αντιβηχικό, μαλακτικό και καταπραϋντικό.
www.mani.org.gr

Βρέθηκαν τα γονίδια της κωδεΐνης και της μορφίνης

Λονδίνο Έπειτα από μισό αιώνα αναζήτησης, Καναδοί ερευνητές ανακάλυψαν τα γονίδια της οπιούχου παπαρούνας που περιέχουν την πληροφορία για τη σύνθεση της κωδεΐνης και της μορφίνης, των ισχυρότερων αναλγητικών ουσιών στο οπλοστάσιο της Ιατρικής.

Η ανακάλυψη, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature Chemical Biology, ίσως ανοίξει το δρόμο για την παραγωγή μορφίνης, κωδεΐνης και άλλων οπιοειδών αναλγητικών με μεθόδους βιοτεχνολογίας.

Το όπιο, μια παχύρρευστη ουσία που απομονώνεται από την οπιούχο παπαρούνα, παραμένει σήμερα η κύρια πηγή μορφίνης και κωδεΐνης. Η κωδεΐνη υπάρχει στο όπιο σε σχετικά μικρές ποσότητες και συνήθως παράγεται σε βιομηχανική κλίμακα από χημική μετατροπή της μορφίνης.

Από τη μορφίνη προέρχεται και η ηρωίνη, γνωστή και ως διαμορφίνη, η οποία χρησιμοποιείται κυρίως ως παράνομο ναρκωτικό και σπανίως ως αναλγητικό φάρμακο.

Η ομάδα του καθηγητή Πίτερ Φατσίνι στο Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι στον Καναδά κατάφερε να βρει τα ένζυμα που χρησιμοποεί η οπιούχος παπαρούνα (Papaver somniferum var. album) για τη σύνθεση κωδεΐνης και μορφίνης. Κατάφερε επίσης να εντοπίσει τα αντίστοιχα γονίδια μεταξύ των συνολικά 23.000 γονιδίων του φυτού.

«Βρήκαμε τα κομμάτια που έλειπαν από το παζλ προκειμένου να κατανοήσουμε πώς η οπιούχος παπαρούνα φτιάχνει μορφίνη» σχολίασε στο AFP μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Οι ερευνητές ελπίζουν τώρα να μπορέσουν να παράγουν οπιοειδή αναλγητικά εισάγοντας τα αντίστοιχα γονίδια σε βακτήρια που μπορούν να καλλιεργηθούν σε βιομηχανική κλίμακα.

Newsroom ΔΟΛ

Μορφίνη

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Στις αρχές του 18ου αιώνα στη Γερμανία, ο φαρμακοποιός Friedrich Wilhelm Adam Sertürner κατάφερε να απομονώσει ένα συστατικό του οπίου, που το ονόμασε «μορφίνη» από τον Μορφέα, θεό των ονείρων στην αρχαία Ελλάδα. Η χρήση της μορφίνης άρχισε να διαδίδεται το 1853.

Το 1952, ο Dr Marshall D. Gates Jr. ήταν ο πρώτος που παρασκεύασε συνθετικά τη μορφίνη. Αρχικά, χρησιμοποιήθηκε ευρέως για την ανακούφιση από τον πόνο και ως «θεραπεία» για τον εθισμό από το όπιο και το οινόπνευμα.

Αργότερα όμως, ανακαλύφθηκε ότι η μορφίνη ήταν περισσότερο εθιστική από τις παραπάνω ουσίες, για αυτό και περιορίστηκε η χρήση της. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός, ότι κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφύλιου πολέμου, περισσότεροι από 400.000 στρατιώτες οδηγήθηκαν στη λεγόμενη «ασθένεια του στρατιώτη», δηλαδή εθίστηκαν στη μορφίνη, καθώς τη χρησιμοποιούσαν ευρέως.

Σήμερα, η μορφίνη χρησιμοποιείται στην ιατρική ως ισχυρό παυσίπονο, αναισθητικό και αντιβηχικό.

ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΜΟΡΦΙΝΗΣ

Η μορφίνη ανήκει στην κατηγορία των οπιούχων αναλγητικών εξαρτησιογόνων ουσιών. Στην αρχική της μορφή είναι λευκή (αν και πολλές φορές την παραλλάζουν με διάφορα άλλα χρώματα, κρυσταλλική σκόνη) άοσμη και με πικρή γεύση.

Κυκλοφορεί με μορφή δισκίων και σε ενέσιμες αμπούλες. Η μορφίνη, όταν είναι σε στέρεα μορφή, διαλύεται στο νερό και χορηγείται στον οργανισμό υποδόρια, αλλά και ενδοφλέβια.

Στο παράνομο εμπόριο είναι γνωστή με ονομασίες όπως: M, μόρφο, μορφ, Miss Emma, θεία, happy powder, φάρμακο του Θεού, Θεία Έμμα κ.ά..

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ

Η μορφίνη δρα κυρίως στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και εκλεκτικά στα κέντρα του πόνου, του βήχα και της αναπνοής. Η διάρκεια δράσης της ουσίας στον οργανισμό είναι περίπου 8 ώρες, όπου το άτομο έχει ένα αίσθημα ευφορίας και ανακούφισης γενικά.

Μετά τη δράση της μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα, όπως:

* αναπνευστική καταστολή
* υπνηλία
* ψυχοκινητική επιβράδυνση
* κακή άρθρωση της ομιλίας
* μειωμένη συγκέντρωση ή μνήμη
* μειωμένη κρίση.

Μετά την εκτεταμένη χρήση της ουσίας εμφανίζονται στο άτομο σωματικά συμπτώματα, όπως:

* απώλεια βάρους
* εξαφάνιση της σφριγηλότητας του δέρματος
* λεύκανση της τρίχας
* τριχόπτωση
* ξηρά και εύθραυστα νύχια.

ΜΟΡΦΙΝΗ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΗ

Η χρήση της μορφίνης προκαλεί ανοχή και εξάρτηση, τόσο σωματική, όσο και ψυχολογική.

Η εξάρτηση από τη μορφίνη εμφανίζεται μετά από μια περίοδο συχνής χρήσης. Είναι μια περίπλοκη κατάσταση της υγείας, η οποία σχετίζεται με κοινωνικούς, ψυχολογικούς και βιολογικούς παράγοντες και έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία του ατόμου.

Τα βασικά στοιχεία της εξάρτησης από τη μορφίνη είναι: η ισχυρή επιθυμία για λήψη της ουσίας, η δυσκολία στον έλεγχο της συμπεριφοράς μετά τη λήψη (ανησυχία, ευερεθιστικότητα κ.ά.) και η επιθυμία για μεγαλύτερες δόσεις για να επιτευχθούν τα αποτελέσματα που προηγουμένως δημιουργούνταν με μικρότερες (ανοχή).

Επίσης, το άτομο αδιαφορεί για τις προηγούμενες δραστηριότητές του και τα ενδιαφέροντά του και συνεχίζει να κάνει χρήση, παρά τις εμφανείς βλαβερές επιπτώσεις στην υγεία του.

Το στερητικό σύνδρομο αρχίζει να εμφανίζεται μόλις λίγες ώρες (6- 12) από τη χρήση. Αρχικά, εμφανίζονται κάποια ήπια συμπτώματα όπως δακρύρροια, ρινόρροια, χασμουρητά, εφίδρωση και διαταραχές του ύπνου. Καθώς όμως το σύνδρομο εξελίσσεται, εμφανίζονται κάποια επιπρόσθετα δυσάρεστα σωματικά συμπτώματα όπως αϋπνία, διάρροια, διεσταλμένες κόρες, ανορεξία, ανατριχίλα, τάση για εμετό, αύξηση της αρτηριακής πίεσης, ταχυπαλμία και πόνοι στο σώμα.

Ταυτόχρονα, εμφανίζονται και ψυχολογικά συμπτώματα όπως:

* έντονο άγχος
* χαμηλή αυτοεκτίμηση
* κατάθλιψη
* παράνοια
* αμνησία.

Η αδυναμία λήψης τροφής και υγρών, ο εμετός, η εφίδρωση και η διάρροια, οδηγούν το άτομο σε ελάττωση του βάρους του και αφυδάτωση, βάζοντας έτσι σε κίνδυνο την υγεία του.

Επίσης, η υπερβολική δόση, αλλά και ο συνδυασμός της μορφίνης με άλλες ουσίες (όπως αλκοόλ, ηρεμιστικά, αμφεταμίνες κ.ά.), είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα, καθώς μπορούν να προκαλέσουν ακόμα και θάνατο.

Στις σημαντικές επιπτώσεις που έχει η χρήση μορφίνης στην υγεία, συγκαταλέγονται: ο υψηλός κίνδυνος αιφνίδιων θανάτων (όταν γίνεται ενέσιμη χρήση) και ο αυξημένος κίνδυνος αιματογενών μολύνσεων (όπως ο ιός HIV και η ηπατίτιδα Β και C), που οφείλονται στη χρήση της ίδιας βελόνας και γενικά, στη μη τήρηση των κανόνων υγιεινής.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Καμία θεραπεία δεν είναι το ίδιο αποτελεσματική για όλους. Τα άτομα που απευθύνονται σε θεραπευτικές δομές, αντιμετωπίζουν διαφορετικούς κινδύνους και διαφορετικά ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα. Συνεπώς, οι υπηρεσίες των θεραπευτικών μονάδων ποικίλλουν και προσαρμόζονται ανάλογα με τις ανάγκες των ατόμων, τη σοβαρότητα της εξάρτησης, τις προσωπικές συνθήκες, τα κίνητρα και την ανταπόκριση στις παρεμβάσεις.

Η αντιμετώπιση της εξάρτησης απαιτεί έναν ισορροπημένο συνδυασμό παρεμβάσεων φαρμακοθεραπείας (μεθαδόνη, βουπρενορφίνη), ψυχοθεραπείας και ψυχοκοινωνικής επανένταξης. Επομένως, τα άτομα και οι οικογένειές τους μπορούν να απευθυνθούν τόσο σε Στεγνά Θεραπευτικά Προγράμματα, όσο και σε Μονάδες Υποκαταστάτων, προκειμένου να λάβουν την κατάλληλη φαρμακευτική και ψυχολογική βοήθεια.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

* Jerome H. Jaffe, «Εθισμός και Κατάχρηση τοξικών ουσιών», εκδ.: Advance Publishing, (1995)
* Οργανισμός κατά των Ναρκωτικών και Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, «Λεξικό αναφερόμενο στο αλκοόλ και άλλες ψυχοδραστικές ουσίες», εκδ.: Βήτα, (1999)
* Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Γραφείο Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNAIDS), «Θεραπεία συντήρησης με υποκατάστατα για την αντιμετώπισης της εξάρτησης από τα οπιούχα και την πρόληψη του HIV/AIDS», (2006)
www.prolipsis.gr

Η μορφίνη ανακουφίζει τους καρκινοπαθείς, ίσως όμως τροφοδοτεί τους όγκους

Η μορφίνη χρησιμοποιείται συχνά ως αναλγητικό σε ασθενείς με καρκίνο, ωστόσο όλο και περισσότερες μελέτες υποδεικνύουν ότι ίσως επιταχύνει την ανάπτυξη των όγκων και τις μεταστάσεις. Τα καλά νέα όμως είναι ότι υπάρχει ένα φάρμακο που μπλοκάρει αυτή τη δράση.

Ο ρόλος των οπιοειδών αναλγητικών (η μορφίνη και η ηρωίνη παράγονται από την οπιούχο παπαρούνα) στην εξάπλωση του καρκίνου είχε αποκαλυφθεί από τουλάχιστον τρεις πρόσφατες μελέτες, οι οποίες έδειξαν ότι οι καρκινοπαθείς στους οποίους χορηγείται μορφίνη τοπικά και όχι ενδοφλεβίως τείνουν να ζουν περισσότερο και είναι λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν υποτροπή στο μέλλον.

Εργαστηριακές εξετάσεις είχαν δείξει ότι η μορφίνη επιταχύνει την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων, καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα και αυξάνει την αγγειογένεση, δηλαδή το σχηματισμό νέων αιμοφόρων αγγείων που τροφοδοτούν τους όγκους.

Μεθυλναλτρεξόνη

Τώρα, Αμερικανοί ερευνητές διαπιστώνουν ότι ένα φάρμακο το οποίο χρησιμοποιείται συχνά κατά της δυσκοιλιότητας που προκαλεί η μορφίνη μπλοκάρει και την καρκινογόνο δράση της.

Το φάρμακο Relistor (μεθυλναλτρεξόνη) συνδέεται στους υποδοχείς των κυττάρων στους οποίους κανονικά συνδέονται τα οπιοειδή αναλγητικά. Δεν εμποδίζει την αναλγητική τους δράση, ωστόσο μειώνει κατά 90% την εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων, όπως έδειξαν εξετάσεις σε καλλιέργειες και σε ποντίκια.

«Είναι ένα αποτέλεσμα που προκαλεί έκπληξη» δήλωσε στο Reuters ο Πάτρικ Σίνγκλτον του Πανεπιστημίου του Σικάγο, ο οποίος παρουσίασε τα αποτελέσματα δύο μελετών για τη μεθυλναλτρεξόνη σε συνέδριο για τον καρκίνο.

Ο Δρ Σινγκλτον επισημαίνει ότι πολλές μορφές καρκίνου του πνεύμονα υπερεκφράζουν τον υποδοχέα της μορφίνης, διαπίστωση που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο η μεθυλναλτρεξόνη να έχει αντικαρκινική δράση ακόμα και σε ασθενείς που δεν λαμβάνουν μορφίνη.

Newsroom ΔΟΛ

Τζίρος 100 εκατ. δολαρίων για τους Ταλιμπάν από το όπιο

Περισσότερα από 100 εκατ. δολάρια κέρδισαν το 2007 οι Ταλιμπάν από τους αφγανούς αγρότες που καλλιεργούν παπαρούνα για το εμπόριο οπίου, ανακοίνωσαν τα Ηνωμένα Έθνη.

Όπως δήλωσε ο Αντόνιο Μαρία Κόστα, επικεφαλής του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και την Εγκληματικότητα (UNODC), οι Ταλιμπάν χρεώνουν «φόρο» 10% στους αγρότες που καλλιεργούν παπαρούνα.

Ο Κόστα δήλωσε επίσης ότι οι Ταλιμπάν αύξησαν περαιτέρω τα κέρδη τους από το εμπόριο οπίου παρέχοντας προστασία στα εργαστήρια επεξεργασίας ναρκωτικών και στην μεταφορά τους εκτός των συνόρων του Αφγανιστάν.

Σύμφωνα με το Γραφείο, η αξία της περυσινής παράνομης σοδειάς παπαρούνας ξεπέρασε το ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Η παραγωγή οπίου είχε φθάσει σε επίπεδα ρεκόρ στο Αφγανιστάν. Το αρμόδιο Γραφείο του ΟΗΕ αναφέρει ότι το 2007 στο Αφγανιστάν η παραγωγή του ναρκωτικού ανήλθε στους 8,000 τόνους.

Σημαντικές εκτάσεις με καλλιέργειες παπαρούνας υπάρχουν στις ελεγχόμενες από τους Ταλιμπάν περιοχές.

Πηγή: www.cosmo.gr

Εκατομμύρια φτωχοί ασθενείς υποφέρουν λόγω μη πρόσβασης σε οπιούχα φάρμακα

Εκατομμύρια ασθενείς σε αναπτυσσόμενες χώρες, κυρίως της Αφρικής, είναι καταδικασμένοι σε αφόρητους πόνους λόγω της απροθυμίας γιατρών και κυβερνήσεων να χορηγήσουν μορφίνη, ένα φτηνό φάρμακο που χρησιμοποιείται ελεγχόμενα αλλά νόμιμα στη Δύση.

Ο λόγος για την κατάσταση αυτή δεν είναι μόνο η ανέχεια, αναφέρει ο απεσταλμένος των νεοϋορκέζικων Times στη Σιέρα Λεόνε. Τα οπιούχα, εξηγεί, δημιουργούν φόβο. Οι γιατροί φοβούνται ότι οι ασθενείς θα εθιστούν, οι αρχές φοβούνται το οργανωμένο έγλημα που περιστρέφεται γύρω από τα ναρκωτικά, για τα οποία έχουν ξεκινήσει εξάλλου πολλοί πόλεμοι.

Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Ελέγχου Ναρκωτικών, οι ασθενείς στις ανεπτυγμένες χώρες υποφέρουν πολύ λιγότερο. Έξι δυτικές χώρες -ΗΠΑ, Καναδάς, Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία Αυστραλία- καταναλώνουν το 79% της νόμιμης παραγωγής μορφίνης. Οι φτωχές και μέσου εισοδήματος χώρες, όπου ζει το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού, περιορίζονται στο 6%.

Η μορφίνη, όπως και η ηρωίνη, παράγεται από όπιο. Τεράστιες νόμιμες καλλιέργειες της παπαρούνας υπάρχουν στην Ινδία, την Τουρκία, τη Γαλλία, την Αυστραλία και άλλες χώρες, και οι τιμές του φαρμάκου δεν είναι υψηλές.

Η περιορισμένη ή ανύπαρκτη χρήση οπιοειδών οφείλεται στην καχυποψία των αρχών και τις υπερβολικές πεποιθήσεις των γιατρών για την επικινδυνότητά της, οι οποίες ξεπεράστηκαν στη Δύση πριν από δεκαετίες, εκτιμούν ειδικοί.

Δεδομένου ότι στη Σιέρα Λεόνε δεν υπάρχουν καν αξονικοί τομογράφοι, και οι ασθενείς είναι συχνά καταδικασμένοι σε θάνατο, η μορφίνη θα μπορούσε τουλάχιστον να απαλύνει το μαρτύριο.
Πηγή: www.inout.gr

Ο FDA κάλεσε τις φαρμακευτικές εταιρείες που παρασκευάζουν συνταγογραφούμενα αναλγητικά να συμβάλουν στην ανάπτυξη ενός σχεδίου για τη μείωση της αυξανόμενης κατάχρησης των οπιούχων φαρμάκων.

Ο FDA ζήτησε από τις εταιρείες να αναπτύξουν από κοινού ένα σχέδιο προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα δημόσιας υγείας, ιδίως σε ότι αφορά τα φάρμακα βραδείας απελευθέρωσης και μακράς δράσης που περιέχουν μορφίνη, μεθαδόνη, οξυκωδόνη και άλλες οπιούχες ουσίες. Είναι η πρώτη φορά που ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ αναζητά μια στρατηγική αξιολόγησης και μείωσης κινδύνου για μια ολόκληρη κατηγορία φαρμάκων.

Σε συνάντηση , εκπρόσωποι της βιομηχανίας είπαν στον FDA ότι σκοπεύουν να αναπτύξουν μια σταδιακή προσέγγιση, η οποία θα μπορούσε να περιλαμβάνει ένα εθελοντικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τους γιατρούς, ώστε να είναι καλύτερα εκπαιδευμένοι για τη σωστή χρήση των αναλγητικών, καθώς και ένα κρατικό πιστοποιητικό για τη συνταγογράφηση ελεγχόμενων ουσιών.

Ο διευθυντής της Υπηρεσίας Νέων Φαρμάκων του FDA, John Jenkins, δήλωσε ότι στόχος είναι να βρεθεί μια ισορροπία ανάμεσα στη μείωση της κατάχρησης των φαρμάκων και στη διατήρηση της πρόσβασης για τους ασθενείς που χρειάζονται τα ισχυρά αυτά αναλγητικά. Υπάρχει φόβος ότι οι γιατροί μπορεί να αποφεύγουν να συνταγογραφήσουν τα αναλγητικά αν οι προϋποθέσεις που τους επιτρέπουν τη συνταγογράφησή τους δημιουργούν μεγάλο φορτίο.

Ο FDA πρόκειται να έχει περισσότερες συναντήσεις με τη φαρμακοβιομηχανία, τους γιατρούς και το κοινό το επόμενο έτος.

Πηγή:
Reuters