"Σουνάντα, είμαι σαν τον άνεμο. Μπορείς να κρατήσεις τον άνεμο μέσα στην γροθιά σου; ΄Ετσι είμαι. Δεν υπάρχει τίποτα να κρατήσεις.

"Θα είμαι πάντα εκεί, μαζί σου"

Ποια ήταν η φύση της σχέσης μου με τον Κρίσνατζι; Υπήρχε στοργή και ήμουν εντελώς ανοιχτή απέναντί του. Ωστόσο υπήρχε πάντα και μια αίσθηση ότι ποτέ δεν τον ήξερα πραγματικά. Μπορούσε να μου λέει, "Σουνάντα, είμαστε φίλοι. Αν αρχίσω να έχω γεροντική άνοια και την παρατηρήσεις, πρέπει να μου το πεις." Ήταν τόσο ανοιχτός κι ωστόσο ήταν, με μια βαθιά έννοια, άγνωστος.
Κάποτε τον ρώτησα: "Τι είδους σχέση έχω μαζί σου;" Η απάντησή του ρίχνει λίγο φως σε ό,τι μπορούσε να περιμένει κανείς ή να μην περιμένει από 'κείνον. "Σουνάντα, είμαι σαν τον άνεμο. Μπορείς να κρατήσεις τον άνεμο μέσα στην γροθιά σου; ΄Ετσι είμαι. Δεν υπάρχει τίποτα να κρατήσεις. Γι' αυτό σου λέω, μην προσκολλιέσαι σε μένα.. Το 'χω πει και σ' άλλους, να μην προσκολλώνται σε μένα.".
Του είπα ότι έβλεπα καθαρά πως δεν υπήρχε προσωπική σχέση μαζί του. Αυτή η σχέση δεν ήταν σαν οποιαδήποτε άλλη κανονική σχέση στοργής. Του είπα: "Για παράδειγμα, αν πέθαινε κάποιο κοντινό μου πρόσωπο, δε θα μπορούσα να έρθω σε σένα για παρηγοριά." Απάντησε: "Το τοποθετείς λάθος. Μην το τοποθετείς έτσι. ΄Εχω στοργή για τους ανθρώπους. Αλλά λέω, μην προσκολλιέστε πάνω μου, γιατί είμαι σαν τον άνεμο· δεν μπορείτε να τον κρατήσετε. Δεν υπάρχει τίποτα να κρατήσετε."
Ωστόσο, υπήρξε και κάτι άλλο που μου είπε αργότερα που μου έδωσε μια αίσθηση δύναμης και συμπαράστασης. ΄Ηταν κάτι που είχε ένα "μυστικιστικό" χαραχτήρα: "Κάνε το σωστό και θα είμαι πάντα εκεί, μαζί σου."

Από το βιβλίο της SUNANDA PATWARDHAN,
"A vision of the sacred. My personal journey with Krishnamurti"

Θα γελασεις απ'τα βαθη των χρυσων σου ματιων
Ειμαστε μεσ'το δικο μας κοσμο
Η πιο ομορφη θαλασσα
ειν'αυτη που δεν εχουμε ακομα ταξιδεψει
Τα πιο ομορφα παιδια
δεν εχουν μεγαλωσει ακομα
Τις πιο ομορφες μερες μας
δεν τις εχουμε ζησει ακομα
Κι αυτο που θελω να σου πω
το πιο ομορφο απ'ολα
δεν στοχω πει ακομα


Η πιο ομορφη θαλασσα




Maria Dimitriadi "dromoi palioi"

Ζωντανή μαγνητοσκόπηση από συναυλία στο Παλλάς το 1989.

"Δρόμοι παλιοί" σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη και ποίηση Μανόλη Αναγνωστάκη.
Τραγουδά η Μαρία Δημητριάδη, στο πιάνο ο Τάσος Καρακατσάνης, στη κιθάρα η Στέλλα Κυπραίου




Διώξε τη λύπη παλικάρι

Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι

Πώς να' βγω και να περπατήσω

Τα λόγια του να θυμηθώ

Με το φεγγάρι πώς

Αχ, πώς να τραγουδήσω

Με το φεγγάρι πώς να παρηγορηθώ

Manos Hadjidakis-Maria Dimitriadi"diokse ti lypi palikari"


"Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι" Μουσική Μάνος Χατζιδάκις, στίχοι Περγιάλης-Χατζιδάκις.
Τραγουδά η Μαρία Δημητριάδη, παίζει πιάνο ο Στέφανος Κορκολής και κιθάρα η Στέλλα Κυπραίου.

“Πιστεύω ότι η αλήθεια είναι μια χώρα χωρίς κανένα μoνoπάτι προς αυτήν, και δεν μπoρεί να πλησιαστεί μέσα από κανένα δρσμo, καμιά θρησκεία, καμιά oργάνωση...”