Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

«Δεν είναι ειρωνικό ότι οι ιατροί μου συνέστησαν τη λήψη νιτρογλυκερίνης, σαν σιρόπι;»Αλφρέδος Νομπέλ




Ο Αλφρέδος Νομπέλ και το βραβείο που κόντεψε να μην αθλοθετηθεί

Του Lawrence Altman, The New York Times

Οταν ο Αλφρέδος Νομπέλ, ο Σουηδός εφευρέτης της δυναμίτιδας και άλλων ισχυρότερων εκρηκτικών, πέθανε το 1896, κληροδότησε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του, για την αθλοθέτηση πέντε ετήσιων βραβείων, που θα τιμούσαν την πρωτότυπη έρευνα. Τα βραβεία Νομπέλ Χημείας, Ιατρικής και Φυσικής αναδείχθηκαν ως τα πιο σημαντικά στους τομείς αυτούς. Δύο άλλες κατηγορίες, αυτές της Λογοτεχνίας και της Ειρήνης, παραμένουν πάντα αμφιλεγόμενες.

Λίγοι γνωρίζουν, όμως, ότι τα βραβεία Νομπέλ κόντεψαν να μην ιδρυθούν ποτέ, εξαιτίας της ερασιτεχνικής φύσης της διαθήκης του Σουηδού εφευρέτη. Το έγγραφο περιείχε πολλά λάθη και νομικές παραλήψεις. Ο Αλφρέδος έζησε για πολλά χρόνια στη Γαλλία, επισκεπτόταν συχνά το σπίτι του στη Σουηδία και συγκέντρωσε κεφάλαια σε πολλά μέρη του κόσμου, ενώ πέθανε από εγκεφαλικό στην εξοχική του έπαυλη στην Ιταλία.

Ο εκτελεστής της διαθήκης του Σουηδού εφευρέτη, δρ Ράγκναρ Σόλμαν, συγκέντρωσε σε μετρητά την περιουσία που ο Νομπέλ είχε κρύψει σε διάφορες θυρίδες γαλλικών τραπεζών, προτού μεταφέρει το μεγάλο ποσόν στο σουηδικό προξενείο, για να το φυγαδεύσει από τη χώρα. «Διέσχισα πολλές φορές το Παρίσι με άμαξα και ένα πιστόλι στην τσέπη μου, φοβούμενος επίθεση ληστών ή στημένο ατύχημα με άμαξα, αγαπημένη μέθοδος πολλών ληστών της γαλλικής πρωτεύουσας», διηγήθηκε ο Σόλμαν στην αυτοβιογραφία του.

Πρωτοπορία

Οι γενναιόδωρες προσφορές σε επιστημονικά ιδρύματα ή έπαθλα ήταν σπάνιες την εποχή του Νομπέλ. Στο μεταξύ, η θέσπιση ετήσιου βραβείου για οποιαδήποτε επιστήμη ήταν καινοτόμος και αμφιλεγόμενη. Η είδηση της πρωτοβουλίας του Νομπέλ έπεσε στη Σουηδία της εποχής σαν βόμβα. Οργισμένα μέλη της οικογένειας του Νομπέλ, που είχαν αποκληρωθεί, προσέβαλαν τη διαθήκη στα δικαστήρια. Ο Τύπος της χώρας, πολιτικοί άνδρες, αλλά και ο Σουηδός βασιλέας Όσκαρ Β', καταδίκασαν την απόφαση του εφευρέτη.

Τα κέρδη του Νομπέλ προήλθαν από τις 355 κατατεθειμένες ευρεσιτεχνίες του, αλλά και από τα εργοστάσια που διατηρούσε σε πολλές χώρες. Ηγετικές μορφές του πολιτικού βίου της χώρας διαφώνησαν με τη «διασπάθιση» μίας σουηδικής περιουσίας με αλλοδαπούς αποδέκτες, ιδιαίτερα σε μία χρονική περίοδο κατά την οποία πολλοί Σουηδοί ζούσαν σε συνθήκες ανέχειας.

Ο βασιλέας Όσκαρ Β' άλλαξε, όμως, γνώμη, λίγο μετά τη δημιουργία του Ιδρύματος Νομπέλ το 1900, πιστεύοντας -δίκαια- ότι τα βραβεία θα ενίσχυαν την παγκόσμια εικόνα της Σουηδίας. Αν και ο βασιλέας Όσκαρ ήταν πολύ άρρωστος και δεν μπόρεσε να παρακολουθήσει την πρώτη τελετή απονομής το 1901, οι διάδοχοί του απονέμουν κάθε χρόνο τα βραβεία, στις 10 Δεκεμβρίου, ημερομηνία θανάτου του Νομπέλ.

Στη διαθήκη του, ο εφευρέτης ανέφερε ότι ήθελε «να ανταμείψει όσους προσέφεραν τα μέγιστα στον κόσμο, κατά το τελευταίο έτος».

Η μυστική ιστορία του βραβείου

Πολλοί ιατροί και επιστήμονες αποκτούν εμμονή με το βραβείο από την περίοδο των μεταπτυχιακών τους σπουδών, εν μέρει χάρη στη μυστική φύση της διαδικασίας επιλογής, που θυμίζει σε πολλά το Βατικανό και την εκλογή νέου Πάπα. Λίγοι γνωρίζουν, όμως, τη μυστική ιστορία των βραβείων.

Τα στελέχη του Ινστιτούτου Νομπέλ απεχθάνονται την αμφισβήτηση, σε ό,τι αφορά τη διαδικασία επιλογής των νικητών, ενώ οι κανόνες απαγορεύουν την κατάθεση προσφυγών από τους ηττημένους. Οι αποφάσεις της επιτροπής παρουσιάζονται ως ομόφωνες. Το Ινστιτούτο διαφυλάσσει την αξιοπιστία του μέσω του ενδελεχούς ελέγχου κάθε υποψηφιότητας.

Πολυτάραχος και εκρηκτικός βίος

Ο Αλφρέδος Νομπέλ γεννήθηκε στη Σουηδία, από πατέρα μηχανικό. Η οικογένεια μετακόμισε στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, όταν ο Αλφρέδος ήταν εννέα ετών. Η εκπαίδευσή του έγινε κατ'οίκον από Ρώσους δασκάλους, ενώ ο μικρός Αλφρέδος έγινε πολύγλωσσος και αγάπησε τα ταξίδια.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1860, ο Νομπέλ άρχισε να πειραματίζεται με τη νιτρογλυκερίνη και άλλες εκρηκτικές ύλες, σε εργαστήριο που κατασκεύασε στο πατρικό του σπίτι. Το 1864, όμως, ο νεότερος αδελφός του, Έμιλ και τέσσερις άνθρωποι, σκοτώθηκαν σε εργαστηριακό δυστύχημα.

Παρά την τραγωδία, ο Αλφρέδος συνέχισε τις προσπάθειες. Το Μάιο του 1866, ο Νομπέλ παρουσίασε στη Νέα Υόρκη τις εκρηκτικές ιδιότητες της νιτρογλυκερίνης. Το 1867, ο εφευρέτης ανακάλυψε από λάθος, ότι όταν η νιτρογλυκερίνη έσταζε πάνω σε επιφάνεια σιλικόνης, σχημάτιζε παχύρευστη ουσία, πολύ πιο σταθερή και λιγότερο επικίνδυνη απο την υγρή νιτρογλυκερίνη. Ο Νομπέλ την ονόμασε δυναμίτιδα, κατέθεσε ευρεσιτεχνία για αυτήν και άρχισε την οικοδόμηση βιομηχανιών για την παραγωγή της στην Ευρώπη.

Ο Νομπέλ ήταν φιλάσθενος και υπέφερε από ημικρανίες, κατάθλιψη και στηθάγχη. «Δεν είναι ειρωνικό ότι οι ιατροί μου συνέστησαν τη λήψη νιτρογλυκερίνης, σαν σιρόπι;», έγραψε ο Νομπέλ σε επιστολή στον εκτελεστή της διαθήκης του, δρ Σόλμαν.

Τα βραβεία

Ο Νομπέλ δεν εξήγησε ποτέ γιατί επέλεξε τις πέντε αυτές κατηγορίες για τα βραβεία του. Η Χημεία και η Φυσική ήταν λογικές επιλογές, καθώς ο Αλφρέδος ήταν χημικός μηχανικός.

Το βραβείο Ιατρικής φαίνεται πως αντικατοπτρίζει την οικογενειακή κληρονομιά και τα προσωπικά του ενδιαφέροντα. Πρόγονος του Αλφρέδου από τον 17ο αιώνα, ο Ούλοφ Ρούντμπεκ ο Πρεσβύτερος, καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα, ανακάλυψε και περιέγραψε πρώτος τους ανθρώπινους λεμφαδένες. Οσο ζούσε, ο Αλφρέδος υπήρξε σημαντικός χρηματοδότης του ερευνητικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα, αλλά και του Ινστιτούτου Παβλόφ στη Μόσχα.

Ο Νομπέλ αντιμετώπιζε την κατάθλιψή του, γράφοντας λογοτεχνία, θέατρο και ποίηση, πράγμα που εξηγεί την αθλοθέτηση του βραβείου Λογοτεχνίας. Τα κίνητρα πίσω από το Νομπέλ Ειρήνης είναι, όμως, πιο δυσδιάκριτα. Πολλοί υπέθεσαν ότι ο Αλφρέδος θέλησε κατ'αυτόν τον τρόπο να εξιλεωθεί για την ανάπτυξη εκρηκτικών υλών. Τα εκρηκτικά του, όμως, εκτός από το βαλλιστίτη, δεν χρησιμοποιήθηκαν σε κανέναν πόλεμο, καθ'όλη τη διάρκεια ζωής του Νομπέλ. Αντίθετα, η δυναμίτιδα βοήθησε σημαντικά στην εξόρυξη μεταλλευμάτων, στη διάνοιξη αρδευτικών δικτύων, δρόμων και σηράγγων, όπως αυτής του Σεν Γκοτάρντ, στις Άλπεις μεταξύ Ιταλίας και Ελβετίας.

Προσωπικά δεδομένα

Ο Αλφρέδος δεν υπήρξε τυχερός στον έρωτα, δεν παντρεύτηκε ποτέ και έζησε μοναχική ζωή. Οταν μία ημέρα, ένας από τους αδελφούς του, του ζήτησε να συντάξει ένα βιογραφικό σημείωμα, ο Αλφρέδος έγραψε: «Αλφρέδος Νομπέλ - μία θλιβερή ημι-ζωή, που θα έπρεπε να έχει τερματισθεί με την ανθρωπιστική παρέμβαση ιατρού, την ώρα που το βρέφος έβγαινε κλαίγοντας στη ζωή». Ο Σουηδός βιογράφος του, Τόρε Φράνκσμιρ, λέει πως ο Αλφρέδος περιέγραφε συχνά τον εαυτό του ως καλοπροαίρετο μισάνθρωπο, λέγοντας: «Εχω πολλές βίδες λασκαρισμένες και είμαι ένας ιδεαλιστής που χωνεύει τη φιλοσοφία καλύτερα από το φαγητό».

Οι Σουηδοί εξεπλάγησαν που ο Νομπέλ συνέταξε μόνος τη διαθήκη του, χωρίς να συμβουλευθεί τους συγγενείς του ή ακόμη και τους εκτελεστές της. Η προχειρότητα του εγχειρήματος ήταν τέτοια, που ο Αλφρέδος κληροδότησε τη μεγάλη περιουσία του σε ίδρυμα, το οποίο δεν υπήρχε την εποχή του θανάτου του, υποχρεώνοντας τους κληρονόμους του να το δημιουργήσουν.

Ο Νομπέλ και οι Κανόνες

Η αδιαφορία του Νομπέλ για τις νομικές λεπτομέρειες δεν εκπλήσσει, όμως, αν λάβουμε υπόψη μας τις θέσεις του. «Οι δικηγόροι πρέπει να ζήσουν και αυτοί. Μπορούν, όμως, να το πετύχουν μόνο εάν πείσουν τους ανθρώπους ότι οι ευθείς γραμμές είναι στην πραγματικότητα τεθλασμένες», είχε πει ο Αλφρέδος.

Ο εκτελεστής της διαθήκης, κ. Σόλμαν, αναγκάσθηκε έτσι να πείσει τη σουηδική ακαδημία να απονείμει τα βραβεία, παρότι ο ιδρυτής τους δεν είχε αφήσει συγκεκριμένες οδηγίες. Τα πρώτα βραβεία απονεμήθηκαν σε γνωστούς επιστήμονες της εποχής. Ο Γερμανός Έμιλ φον Μπέρινγκ τιμήθηκε για τη δημιουργία εμβολίου κατά της διφθερίτιδας, ένας άλλος Γερμανός, ο Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν τιμήθηκε για την ανακάλυψη των ακτίνων Χ, ενώ ο Ολλανδός Γιακόμπους φαν Χοφ, κέρδισε Νομπέλ για την ανακάλυψη των Νόμων της Χημικής Δυναμικής και της Οσμωτικής Πίεσης στα διαλύματα.

Τα βραβεία τιμούν έτσι μία ανακάλυψη και όχι το σύνολο του επιστημονικού έργου κάποιου ερευνητή. Η διαδικασία επιλογής αρχίζει στα μέσα Σεπτεμβρίου του προηγούμενου έτους, από εκείνο της απονομής, ενώ οι προτάσεις βράβευσης γίνονται από 3.000 επιστήμονες, από διάφορα μέρη του κόσμου.

Τα βραβεία Νομπέλ αντικατοπτρίζουν, ασφαλώς, την ίδια τους την εποχή. Ετσι, το 1949, η Ακαδημία τίμησε τον Πορτογάλο ιατρό, δρ Εγκάζ Μονίς, για τη μελέτη του γύρω από την αξία της λοβοτομής σε πολλές μορφές ψυχώσεων. Λίγες ημέρες μετά την απονομή, η έγκριτη ιατρική επιθεώρηση New England Journal of Medicine έγραφε: «η λοβοτομή ανοίγει το δρόμο για τη νέα ψυχιατρική».

www.kathimerini.gr







8 σχόλια:

mareld είπε...

Ο Νομπέλ αντιμετώπιζε την κατάθλιψή του, γράφοντας λογοτεχνία, θέατρο και ποίηση, πράγμα που εξηγεί την αθλοθέτηση του βραβείου Λογοτεχνίας.

Πολλά φιλάκια!

mareld είπε...

«Αναιμικός» ο σύγχρονος άνθρωπος σε σχέση με τον Νεάντερταλ

Την ικανότητα να περάσουν στο τρέξιμο τον κάτοχο του παγκοσμίου ρεκόρ 100 και 200 μέτρων Ουσέιν Μπολτ είχαν πολλοί προϊστορικοί κάτοικοι της Αυστραλίας, ενώ νεαροί Τούτσι της Ρουάντα υποχρεώνονταν στις αρχές του 20ου αιώνα να πηδήξουν ψηλότερα από το σημερινό παγκόσμιο ρεκόρ άλματος εις ύψος των 2,45 μέτρων, συμμετέχοντας σε τελετή ενηλικίωσης.

Κάθε Νεάντερταλ γυναίκα θα μπορούσε να νικήσει στο μπρα-ντε-φερ τον πρώην μπόντι-μπίλντερ και σημερινό κυβερνήτη της Καλιφόρνια Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ. Αυτούς τους ισχυρισμούς στηρίζει με επιστημονικά στοιχεία ο Αυστραλός ανθρωπολόγος Πίτερ Μακάλιστερ στο νέο του βιβλίο, με τίτλο «Manthropology», στο οποίο αποδεικνύει πόσο ανίσχυρος σωματικά είναι ο σύγχρονος άνθρωπος σε σχέση με τους εξελικτικούς του προγόνους. Αντλώντας στοιχεία από πολλές πηγές, ο Μακάλιστερ υποστηρίζει ότι οι αβορίγινες που έζησαν πριν 20.000 χρόνια στην Αυστραλία ήταν πιο ικανοί στα σημερινά Ολυμπιακά αθλήματα από ότι οι σημερινοί κάτοχοι παγκόσμιων ρεκόρ.

Στα συμπεράσματά του αυτά κατέληξε ο συγγραφέας έχοντας μελετήσει σειρά από απολιθωμένα ίχνη πατημασιών σε κοίτη ποταμού, που άφησαν έξι κυνηγοί πριν είκοσι χιλιετίες. Ανάλυση των ιχνών ενός από τους κυνηγούς, που ονομάσθηκε Τ8, έδειξε ότι έτρεχε με ταχύτητα 37 χιλιομέτρων την ώρα στη μαλακή ιλύ της όχθης του ποταμού. Ο Ουσέιν Μπολτ, για να σπάσει το ρεκόρ των 100 μέτρων με 9,69 δευτ. χρειάσθηκε να τρέξει με 42 χλμ την ώρα. Σύμφωνα με τον δρ. Μακάλιστερ, όμως, οι προϊστορικοί αβορίγινες με κατάλληλη προπόνηση και παπούτσια σπάικς θα έφθαναν τα 45 χλμ την ώρα.

«Μπορούμε να υποθέσουμε ότι τρέχουν με την ανώτατη ταχύτητά τους, όταν κυνηγούν κάποιο ζώο. Αν λοιπόν μπορούν να κινηθούν με 37 χλμ την ώρα σε πολύ μαλακό έδαφος, υποπτεύομαι θα ξεπερνούσαν τον Μπολτ, εάν διέθεταν τα τεχνολογικά του πλεονεκτήματα», λέει ο δρ Μακάλιστερ.
Reuters

mareld είπε...

Για το άλμα εις ύψος, ο Αυστραλός επιστήμονας αξιοποίησε φωτογραφίες Γερμανού ανθρωπολόγου, που δείχνουν νέους στη Ρουάντα να πηδούν ύψη που φθάνουν τα 2,52 μέτρα, στα πρώτα χρόνια του περασμένου αιώνα. «Επρόκειτο για δοκιμασία ενηλικίωσης, την οποία όλοι έπρεπε να περάσουν», λέει ο δρ. Μακάλιστερ, που υποστηρίζει ότι η γυναίκα Νεάντερταλ είχε 10% περισσότερη μυική μάζα από το σύγχρονο άνδρα.

Στο απόγειο της φυσικής της κατάστασης, η γυναίκα Νεάντερταλ έφθανε το 90% της μυικής μάζας του Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ την εποχή της αθλητικής δόξας του στη δεκαετία του 1970. «Χάρη στην ιδιαιτερότητα της σωματικής της δομής, με χαμηλό κέντρο βάρους και κοντούς βραχίονες χεριών, η γυναίκα Νεάντερταλ θα μπορούσε να πετάξει κάτω τον Σβαρτσενέγκερ, χωρίς να δυσκολευτεί», λέει ο δρ. Μακάλιστερ. Το βιβλίο του δρ. Μακάλιστερ βρίθει κι άλλων παραδειγμάτων:

Οι Ρωμαίοι λεγεωνάριοι ολοκλήρωναν ενάμιση Μαραθώνιο κάθε ημέρα (90 χιλιόμετρα), κουβαλώντας βάρος σε εξοπλισμό μεγαλύτερο του ήμισυ του σωματικού τους βάρους. Η αρχαία Αθήνα αξιοποιούσε 30.000 κωπηλάτες, ο κάθε ένας από τους οποίους ήταν ανθεκτικότερος από τους σύγχρονους αθλητές.

Ο μέσος Αυστραλός αβορίγινας μπορούσε να εκτοξεύσει ξύλινο ακόντιο σε απόσταση 110 μέτρων, με το παγκόσμιο ρεκόρ ακοντισμού να είναι σήμερα στα 98,48 μέτρα.

www.kathimerini.gr με στοιχεία από Reuters

mareld είπε...

Δύο ακτιβιστές από το Κονγκό και τη Νέα Ζηλανδία, μια γιατρός από την Αυστραλία και ένας περιβαλλοντολόγος από τον Καναδά τιμήθηκαν με το Βραβείο Ορθού Τρόπου Διαβίωσης, γνωστό ως Εναλλακτικό Νόμπελ.

Οι τέσσερις προσωπικότητες έχουν στο ενεργητικό τους πολυετείς εκστρατείες υπέρ του πυρηνικού αφοπλισμού, της προστασίας των τροπικών δασών στο Κονγκό, της βελτίωσης της υγείας της γυναίκας και της ευαισθητοποίησης του κόσμου για την κλιματική αλλαγή.

Ο 48χρονος Ρενέ Νγκόνγκο από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, ο 47χρονος Αλιν Ουάρ από τη Νέα Ζηλανδία, ο Ντέιβιντ Σουζούκι, 73 ετών, από τον Καναδά μοιράζονται το βραβείο με τη φυσικό και γιατρό Κ. Χάμλιν, 85 ετών από την Αυστραλία.
Σε 4 ακτιβιστές το «Εναλλακτικό Νόμπελ»

Η Χάμλιν εργάζεται επί 50 χρόνια για να συμβάλει στη θεραπεία γυναικών στην Αιθιοπία που εκδηλώνουν μαιευτικό συρίγγιο, ένα σοβαρό τραύμα το οποίο προκαλείται ύστερα από δύσκολο τοκετό, ουσιαστικά μία τρύπα στον τράχηλο. Το βραβείο για τους Νγκόνγκο, Ουάρ και Χάμλιν συνοδεύεται από οικονομικό έπαθλο 50.000 δολ. για τον καθένα, ενώ ο Σουζούκι λαμβάνει μόνο την τιμητική διάκριση.

Ρενέ Νγκόνγκο
Ο 48χρονος Νγκόνγκο βραβεύεται για το θάρρος του να αντιμετωπίσει τις δυνάμεις που καταστρέφουν τα τροπικά δάση του Κονγκό και για την εξασφάλιση πολιτικής στήριξης για τη συντήρησή τους και τη λογική χρήση τους. Ο Νγκόνγκο ίδρυσε το 1994 την περιβαλλοντική οργάνωση OCEAN.

Αλιν Ουάρ
Ο 47χρονος Ουάρ, ακτιβιστής της ειρήνης, βραβεύεται για τον επί 2 δεκαετίες ρόλο του στην προώθηση της ειρήνης και του πυρηνικού αφοπλισμού στη Νέα Ζηλανδία. Στο έργο του περιλαμβάνεται μελέτη με κατευθυντήριες οδηγίες για ένα προσχέδιο συμφωνίας ειρήνης, η οποία έχει ήδη ενταχθεί στη σχολική ύλη στη χώρα του. Επίσης είναι ο συν-ιδρυτής το 2002 της ομάδας «Κοινοβουλευτικοί για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών και τον Αφοπλισμό» (PNND).

Ντέιβιντ Σουζούκι
Ο 73χρονος περιβαλλοντολόγος Σουζούκι βραβεύεται γιατί προώθησε τη χρήση της επιστήμης με σεβασμό και ευθύνη στην κοινωνία, ενώ ευαισθητοποίησε την κοινή γνώμη για τις κλιματικές αλλαγές.

Κάθριν Χάμλιν
Η Χάμλιν, 85 χρονών, μετακόμισε στην Αιθιοπία το 1959 όπου εργάζεται ως μαιευτήρας και γυναικολόγος. Μαζί με τον σύζυγό της, ίδρυσαν ένα νοσοκομείο όπου οι γυναίκες μπορούν να έχουν δωρεάν θεραπεία για μαιευτικό συρίγγιο. Η Χάμλιν συνέβαλε να αποκατασταθεί η υγεία, η ελπίδα και η αξιοπρέπεια χιλιάδων γυναικών από τις φτωχότερες χώρες της Αφρικής, σύμφωνα με την επιτροπή.
Του Τάσου Σαραντή

Roadartist είπε...

Θησαυρός το blog σου..
Μιας και έγραψες για "νόμπελ" πότε θα έρθω Σουηδία να με ξεναγήσεις στις ομορφιές της?? Καλημέρα! :)

mareld είπε...

Αρτιστάκι μου!

Και βεβαίως να ρθεις!!!!

Φιλιάαααα!

mareld είπε...

Ευρωπαϊκή εβδομάδα για την ασφάλεια και την υγεία στη εργασία
health.in.gr

Μπιλμπάο: Η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα για την ασφάλεια και υγεία στην εργασία πραγματοποιείται φέτος απο τις 19 έως τις 23 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο της διετούς ενημερωτικής εκστρατείας για την εκτίμηση κινδύνου με τίτλο Ασφαλείς και Υγιείς Χώροι Εργασίας.

Διοργανώνεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία και τους εταίρους του και σε όλη την Ευρώπη θα πραγματοποιηθούν εκατοντάδες εκδηλώσεις και δραστηριότητες για την ασφάλεια και την υγεία, οι οποίες περιλαμβάνουν από συνέδρια και επιμορφωτικά σεμινάρια έως εκδηλώσεις επιχειρήσεων.

Είναι ευρέως γνωστό εδώ και χρόνια ότι η εκτίμηση κινδύνου είναι καθοριστικής σημασίας για την αποτελεσματική διαχείριση της ασφάλειας και της υγείας και φαίνεται ότι το κοινό έχει λάβει το μήνυμα αυτό. Ο διευθυντής του EU-OSHA Jukka Takala δηλώνει: «Υπάρχουν πολλά παραδείγματα επιχειρήσεων προς μίμηση, ακόμη και μικρών επιχειρήσεων, οι οποίες διενεργούν τακτικά αποτελεσματική εκτίμηση κινδύνων. Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει ένα κενό που προσπαθεί η εκστρατεία να καλύψει. Ελπίζω ότι ο μεγάλος όγκος πληροφοριών, υλικού, διαδικτυακών συνδέσμων και δραστηριοτήτων που παρέχουμε συνέβαλε στην καλύτερη κατανόηση του ρόλου της εκτίμησης κινδύνων ως πρώτου βήματος για τη δημιουργία ασφαλών και υγιεινών χώρων εργασίας.»

Στόχος της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας είναι να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση και να συνειδητοποιηθεί η σημασία της εκτίμησης των κινδύνων σε κάθε χώρο εργασίας.

Ο EU-OSHA και οι συνεργάτες του συμβάλλουν στην επίτευξη του στόχου:

* ενθαρρύνοντας τους εργοδότες, τους εργαζομένους και άλλους βασικούς παράγοντες να συμμετάσχουν ενεργά στην πανευρωπαϊκή εκστρατεία,
* ενημερώνοντας σχετικά με τις νομικές ευθύνες αλλά και την πρακτική ανάγκη εκτίμησης των κινδύνων στον χώρο εργασίας
* προωθώντας μια απλή, σταδιακή προσέγγιση εκτίμησης κινδύνων η οποία μπορεί να εφαρμοστεί με τη βοήθεια των εντύπων που διατίθενται δωρεάν στον διαδικτυακό τόπο του Οργανισμού
* ενθαρρύνοντας τις επιχειρήσεις (ιδίως τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις) να διενεργούν εσωτερικά δική τους εκτίμηση κινδύνου.

Ο EU-OSHA κάλεσε για πρώτη φορά τους Ευρωπαίους εταίρους να συμμετάσχουν στην ενημερωτική εκστρατεία και να συμβάλλουν στη διάδοση του μηνύματός της. Σαράντα τρεις επιχειρήσεις και οργανισμοί έλαβαν με επιτυχία μέρος και εργάστηκαν σκληρά, προκειμένου να αναγνωριστεί η μεγάλη σημασία της εκτίμησης κινδύνου.

Κατά τη διάρκεια της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας οι εταίροι θα συμμετάσχουν ενεργά με τη διοργάνωση δραστηριοτήτων σε όλη την Ευρώπη. Παράλληλα, οι εθνικοί εστιακοί πόλοι του EU-OSHA (δηλαδή οι φορείς επαγγελματικής ασφάλειας και υγείας σε κάθε χώρα) παίζουν σημαντικό ρόλο στην υλοποίηση της εκστρατείας σε εθνικό επίπεδο.

Ο EU-OSHA, στο πλαίσιο της ενημερωτικής εκστρατείας, δημοσίευσε μια σημαντική έκθεση με τίτλο Εκτίμηση, εξάλειψη και ουσιαστική μείωση των επαγγελματικών κινδύνων που περιέχει πρακτικές πληροφορίες σχετικά με επιτυχείς παρεμβάσεις στους χώρους εργασίας σε όλη την ΕΕ, οι οποίες αποσκοπούν στην εξάλειψη ή τον έλεγχο των κινδύνων.

Η έκθεση, η οποία απευθύνεται στους αρμόδιους για την εκτίμηση κινδύνων και τη λήψη προληπτικών μέτρων, περιλαμβάνει 19 λεπτομερείς μελέτες περιπτώσεων και 7 μικρότερες μελέτες που καλύπτουν ευρύ φάσμα οικονομικών κλάδων και τύπων κινδύνων.

Παραδείγματος χάρη, εξετάζεται η πρόληψη τραυματισμών από σύριγγες σε νοσοκομεία, αλλά και η μείωση των κινδύνων από την χειρωνακτική μετακίνηση φορτίων σε ναυπηγεία.

Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι πολλοί κίνδυνοι είναι δυνατόν να αποφευχθούν ή να εξαλειφθούν τελείως, ενώ όταν αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί, το αποτελεσματικότερο μέτρο είναι ο εντοπισμός της πηγής κινδύνου.

mareld είπε...

Η νέα γρίπη προκαλεί λιγότερους θανάτους από την κοινή εποχική γρίπη
Το γονιδίωμα του Η1Ν1 που προκαλεί τη νέα γρίπη
health.in.gr

Στοκχόλμη: Ο ιός της νέας γρίπης Α (Η1Ν1) προκαλεί λιγότερους θανάτους από τον ιό της κοινής, εποχικής γρίπης, αλλά η πανδημία τρομάζει διότι επηρεάζει τα παιδιά και προκαλεί μεγάλα οικονομικά και διοικητικά προβλήματα στα κράτη, όπως δήλωσε το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC).

Κάποιοι ασθενείς πεθαίνουν εξαιτίας του ιού Α/ Η1Ν1, αλλά πρόκειται «για ένα πολύ μικρό ποσοστό», εξηγεί ο επικεφαλής της μονάδας ετοιμότητας του ECDC, Ντενίς Κουλομπιέ σε συνέντευξή του στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων (AFP).

Το ποσοστό των θανάτων από τον ιό Α/Η1Ν1 φτάνει το 02,-0,3 τοις χιλίοις, δηλαδή ένα ποσοστό χαμηλότερο από αυτό της κοινής γρίπης, που προκαλεί τον θάνατο περίπου ενός ασθενή στους χίλιους.

Η βασική διαφορά της κοινής γρίπης από τη νέα γρίπη H1N1 είναι ότι ο ιός Α/Η1Ν1 επηρεάζει το κομμάτι του πληθυσμού που συνήθως δεν κινδυνεύει από τις επιπλοκές της κοινής γρίπης, δηλαδή τα παιδιά, ενώ οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι, που αποτελούν τα συνηθισμένα θύματα της κοινής γρίπης, ασθενούν λιγότερο από τη νέα γρίπη.

Αυτό μάλλον οφείλεται στο ότι ο ιός Α/Η1Ν1 είναι μια εξέλιξη του ιού Η1Ν1 που προκάλεσε την πανδημία γρίπης το 1918, την επονομαζόμενη και ισπανική γρίπη.

Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων αναμένει ένα δεύτερο κύμα γρίπης Α (H1N1) «τις επόμενες εβδομάδες».

Από την εμφάνισή του, την άνοιξη, ο ιός Α/Η1Ν1 έχει προκαλέσει τον θάνατο το λιγότερο 4.525 ανθρώπων σε 191 χώρες, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).

Εκτός από τους θανάτους, η περίθαλψη των ανθρώπων με βαριά συμπτώματα γρίπης Α απαιτεί πολυέξοδη θεραπεία που επιβαρύνει τις οικονομίες των κρατών.

Στην Ιταλία ξεκίνησε ο εμβολιασμός κατά της γρίπης Α (Η1Ν1) αρχικά μόνο του ιατρικού προσωπικού, ανακοίνωσε ένας υγειονομικός υπεύθυνος στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων (AFP).

«Ο εμβολιασμός του ιατρικού προσωπικού ξεκίνησε το πρωί της Τετάρτης και θα συνεχιστεί τις επόμενες εβδομάδες, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα των εμβολίων», ανακοίνωσε ο Εντγκάρντο Βαλέριο, διευθυντής πρόληψης στα δημόσια υγειονομικά ιδρύματα του Μιλάνου.

«Η πανδημία του ιού Η1Ν1 προστίθεται στην εποχική κοινή γρίπη, αλλά οι επιπτώσεις του ιού Η1Ν1 είναι λιγότερο σοβαρές από της κοινής γρίπης. Ο λόγος που εμβολιάζουμε το προσωπικό μας είναι για να αποφύγουμε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, προς το παρόν όμως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας», πρόσθεσε, επισημαίνοντας ότι ο εμβολιασμός του κοινού θα ξεκινήσει στα μέσα Νοεμβρίου ή στις αρχές Δεκεμβρίου.

ΑΠΕ-ΜΠΕ - Γαλλ. Πρακτ.