Μιλώ γιατί υπάρχει ένας ουρανός που με ακούει Μιλώ γιατί μιλούν τα μάτια σου Και δεν υπάρχει θάλασσα δεν υπάρχει χώρα Όπου τα μάτια σου δεν μιλούν...

Μιλώ

Μιλώ γιατί υπάρχει ένας ουρανός που με ακούει
Μιλώ γιατί μιλούν τα μάτια σου
Και δεν υπάρχει θάλασσα δεν υπάρχει χώρα
Όπου τα μάτια σου δεν μιλούν

Τα μάτια σου μιλούν εγώ χορεύω
Λίγη δροσιά μιλούν κι εγώ χορεύω
Λίγη χλόη πατούν τα πόδια μου
Ο άνεμος φυσά που μας ακούει

(1939)


Η φλόγα και η στάχτη των ματιών σου

Η φλόγα και η στάχτη των ματιών σου
Η φυγή της λύπης σου
Έλα εδώ να σου τις πω πριν πέσουν
Πριν γίνουν λίμνη και ιτιές

Έλα εδώ
Τα δέντρα φίλησαν τα δέντρα
Το άρωμα ανέβηκε της γης
Το φεγγάρι κόπηκε
Κι έγινε χυμός

(1940)





Σβήνω τη μουσική του αγέρα

Σβήνω τη μουσική του αγέρα
Και σε ακούω
Πλάση από τριαντάφυλλα
Κι από σύννεφα
Τώρα που μιλούν οι γλάροι
Και κρέμεται η θάλασσα
Σαν σφεντόνα
Πάνω σε μιά παροδικη
Απουσια

Η φωνή σου είναι το φως
που πέφτει σαν σκιά
Σαν να ήτανε
Βουνό θεόρατο
Ο ήλιος.




Άλλοτε η θάλασσα

Άλλοτε η θάλασσα μας είχε σηκώσει στα φτερά της
Μαζί της κατεβαίναμε στον ύπνο
Μαζί της ψαρεύαμε τα πουλιά στον αγέρα
Τις μέρες κολυμπούσαμε μέσα στις φωνές
και τα χρώματα
Τα βραδιά ξαπλώναμε κάτω απ' τα δέντρα και τα σύννεφα
Τις νύκτες ξυπνούσαμε για να τραγουδήσουμε
Ήταν τότε ο καιρός τρικυμία χαλασμός κόσμου
Και μονάχα ύστερα ησυχία
Αλλά εμείς πηγαίναμε χωρίς να μας εμποδίζει κανείς
Να σκορπάμε και να παίρνουμε χαρά
Από τους βράχους ως τα βουνά μας οδηγούσε
ο Γαλαξίας
Και όταν έλειπε η θάλασσα ήταν κοντά ο θεός

(1939)